یه نفر مثل (الف) .
سلام علیکم :"آشنا" (ب) .
"بازخوانی"(پ) :
بسم الله الرّحمن الرّحیم
آشنا (ث) ... .
--------------------------------------
"پاورقی" :
الف – "آشنا" ، حالا هرکی باشه ! فقط آشنا باشه .
ب – مراجعه شود به الف .
ب – یا بقولی آشنا ، مثلا :"بازپخش" و یا ... ، البته نه مثلا :"بازبینی" !
چرا !؟ خب اگه :"آشنا" باشه که نه ! آشنا به "بازبینی" !
همینطور بازم بعنوان مثال : :"بازشناسی" ! ، :"باز دانی " ووو ی بعد "بازخوانی" ، البته آشنا !
:"بشرح ایضا" بشکل مثلا :"عشق" ی ، و :"قس" علی هذا !
ناگفته نمونه که عارفانه نه ها ! اینکه بحمد الله ربّ العالمین أ ... ، کمثل بسم الله ال ... یومیه بازخوانی میشه و بقولی :
خوشا آنان که دائم ...
شب خوانیم :
کارشان بی .
البته مگه اینکه موضوع نه تنها خواندنی ، بلکه برا گوش و دیگر اعضای بدنم آشنا نباشه ! یا خوانا نباشه !
شایدم ! البته شایدم ، خوانا باشه ! یه چیزی ! ولی هنوز خونده نشده باشه ! یا شایدم ، البته بازم شاید سواد خوندن نداشته باشه ! خوانند!ش ! که به نظر اگه محال نیاد ! خیلی بعیده ! مثل این می مونه که مثلا :
آشنا
برا یکی گفته بشه ! و پیش از گفتنش بهش گوش داده نشده باشه !
و "قس"
آشنا
ی چشم و مانند این :"دو" ، حالا خواننده "دو" هم آیا قس !؟ بمونه !
"بشرح ایضا" بازخوانی آن "دو" و هر :"دویی" .
ت – مراجعه شود به ب .
ث – منکه بگوشم خورده ، حالا باسواد (ج) ی بگه که بچششم خورده که :
یه ، حالا استادی به شاگرد میگه بگو :"الف" (چ) ، بعد که حالا یکی دوبار دیگه که بهش میگه و شاگرده لب از لب باز نمی کنه ، آقا یا خانم استاد ! شاگرد میشه !
خب برا اینکه از شاگرد می پرسه : اینکه کاری نداره ! چرا نمیگی : الف ؟
استاد ، یعنی شاگرده میگه :
خب برا اینکه اگه بگم الف ، بعدش می خوای بگی که بگم :
ب،پ،ت،ث،ج،چ،ح،خ،د،ذ،ر،ز،ژ،س،ش،ص،ض،ط،ظ،ع،غ،ف،ق،ک،گ،ل،م،ن،و،ه،ی .
ج – حالا چه مثلا :"حوزه" دیده ، ولو دست مردمم ، یا مثلا :"دانشگاه" رفته و آموزش دیده ! در مثلا :"دبیرستان" های فعلی و شش کلاس ابتداییشم ! یا حتی در مثلا :"نهضت سواد " آموزیم ! دیده ! گشوده باشه ! که زمان ما بهش گفته میشد : اکابر .
خب شاید برا این :"اکابر" خواندهه میشد که بزرگا میرفتن اونجا ! که در کوچکی نرفته بودن دبستانم حتی !
خدا رفتگان همه رو بیامرزه ، گفتم براتون که پدر خدا بیامرزم ، حالا می خوام بگم والدین خدا بیامرزم منو قبل از فرستادنم به دبستانم ، فرستاده بودن به : مکتبخونه !
نه نوشته خونه ! ها ، یا کتاب خونه ها ! حالا مثلا مانند این پیش دبستانیا یا مهد کودکا .
نه ناز نازیا ها ! اگه آشنا باشین ! آشنایید با مثلا : چوب خز !؟
خدا بروز دست و پای هیشکی نیازه ، خوندشم ! چه رسه به : بازخونیش !
تازه برا چی !؟ خوندن مثلا گلستان و بوستان و حافظ مافظ ! اصلا آشناس : کلیه و دمنه !؟
فقط برا مثلا : ابجد، هوّز، حطّی، کلمن، سعفص، قرشت، ثخذ، ضظغ ، ولا نبود که :
دو زبر أن ، دو زیر إن و دو پیشم اُن ، مثلا باشه ! و خواندن قرآن .
و شاه نامه ! شاهنامه ی فردوسی که میگه : عجم زنده کردم بدین پارسی !
حالا بمونه که سعدی علیه الرحمه گفته :
چنین گفت فردوسی پاکزاد ، که رحمت برآن تربت پاک باد
میازار ...
در خاتمه ی این :
آشنا... .
یی ، خدا کنه که بحق آقا جواد الائمه علیه السلام تونسته باشم از بازخوانی که نه ، از :"اون" یم گفته باشم ک در خواندن یه :"دون" از :"دان" ه خوان شاه :"نامه" (ح) هم نگرفته ، نمیگیره و نخواهدم گرفت !
خب ، تا روزی دیگر ، شب بخیر .
چ – نه مثلا بنویسش ، این فرق داره ! خب نوشتن بعد خوندن "الف" م هست دیگه ! چه رسه به گوش :"آشنا" بهشم !
خب موضوع بحثم که :"بازخوانی" باشه ، فرق داره با :"بازنویسی" دیگه .
ح – حتی برا خواندن نوشته یا نبشته ی خدا ! حتی برا خوندن با چشم ! چه رسه به نوشته های بازخوانی شده خوانده شد باگوش و دیگر اعضای بدن !
